A small step may be the beginning of a great journey

Na alle vele voorbereidingen in 2014, afscheid genomen te hebben van Nederland voor 5 maanden, in Malawi me leventje opgebouwd te hebben met vrijwilligerswerk, abrupt met veel spanning naar Kenia te moeten vliegen, emotioneel onthaald te worden door familie in Nederland na 3 maanden Afrika, vervolgens opnieuw voorbereidingen te treffen voor deel 2 van de reis, voor de Foundation een naam en logo bedacht te hebben, op scholen mijn lesgeef kunsten getoond te hebben met Globaland, opnieuw afscheid genomen te hebben van het thuisfront in 2015, verder te gaan met me leventje in Malawi met me nieuwe vrienden, de eerste pitlatrines en urinalen te bouwen met onze LIVE LIFE Foundation, het afscheid nemen van Malawi van alle lieve nieuwe vrienden en me nieuwe vertrouwde thuis, daarna in Kenia veel vrienden bezocht te hebben en veel verschillende dingen van het land gezien te hebben, om ten slotte opnieuw onthaald te worden in Nederland door meer familie en vrienden dan ik had gedacht na 3 maanden Afrika, ben ik sinds 31 mei echt thuis in Brabant… Na 1,5 jaar bezig te zijn geweest met voorbereiden en reizen, heb ik het nu echt afgesloten en ga ik in Nederland met een hele hoop nieuwe, mooie, hartverscheurende, `dat had ik echt niet willen missen’ ervaringen verder!

Ik heb mogen zien dat er grote verschillen zijn tussen Malawi en Kenia. Dat gaat van landschap tot de kwaliteit van het nephaar. Ik sta er nog steeds versteld van dat Kenia het land is van zo veel uiterste: van groen en dor, heuvelachtig en plat (niet zo plat als in Nederland), lelijk en prachtig, non resident en resident prijzen en arm en rijk, het ligt allemaal heel dicht bij elkaar. In Malawi daar in tegen blijft het landschap elke keer zo goed als hetzelfde en zag ik voornamelijk verschillen tussen arme en iets minder arme mensen.

Verblijf
We verbleven in de grote hoofdstad van Kenia en vanuit daar toerde we rond. Nairobi is een stad die altijd leeft of je nu naar een winkel wilt in de late avond of door de file probeert te komen, je verveeld je echt niet, zeker als je in een matatu (minibusje) zit met heerlijke Afrikaanse muziek op! Er zijn heel veel mooie dingen te vinden zoals een National Museum, Giraffi park, National park, mooie uitzichtpunten en noem het maar op. Maar ook veel dronken mensen, bedelende mensen op straat met een geamputeerde arm/been en (lijm snuivende) straat kinderen die in de nacht tevoorschijn komen en met je meelopen om te proberen 10 cent te ontvangen... Rijk en arm leeft dicht bij elkaar, zo liepen we in de laatste week door de sloppenwijken waar we een stukje verderop een super mooi en luxe huis boven de bomen uit zagen komen!

In Nairobi konden we bij lokale mensen verblijven, waardoor ik  verschillende delen van Nairobi heb gezien. Zo verbleef ik ook in de wat armere/ minder luxe kant waar ik anders nooit was gekomen! We verbleven daar in een klein appartement in een lage flat, ze kopen het heerlijke groente en fruit uit kleine stalletjes langs de met rotzooi bezaaide onverharde wegen en je kijkt uit tegen gebouwen die nog niet klaar lijken te zijn met de bouw. Op het begin moest ik enorm wennen aan het contrast met het verblijf in Malawi, maar na me wegwijs gemaakt te hebben op die plek en zij gewend waren dat er 2 blanke rond liepen, vond ik het mooi om tijdelijk zo ook te mogen leven!

Rond toeren met alle transportmogelijkheden

• Als eerste werden we door lokale mensen uitgenodigd om een kijkje te nemen in hun leven in het Westen van Kenia. Na een paar matatu ritten en nadat we het heuvelachtige landschap waar de lucht echt blauw is en het gras echt groen is zagen veranderen in een wat mattere kleur groen en een platter landschap, kwamen we in Eldoret aan. In de paar dagen dat we daar zijn verbleven kregen we feestmalen waarbij ik ook een stukje tong van een geit heb gegeten, hebben we een kip geslacht die echt heerlijk smaakte, hadden we de grootste lol met elkaar en bezochte we een stuwdam, een kruising tussen een kinderboerderij en een dierentuin en andere leuke plekjes in de omgeving.
• Een ander moment zijn we achterop een bodaboda (motorbike) naar een bos midden in Nairobi gecrost met een mooi watervalletje, vele apen en de rust van de prachtige natuur. Ik hoorde gewoon geen verkeer, wat ik erg bijzonder vond zo midden in de stad.
• Met een super goedkoop matatu ritje zijn we naar het Snake park en het grote National Museum geweest met heel veel mooie informatie over de geschiedenis van Kenia. Die goedkope prijzen van het openbaar vervoer zouden ze in Nederland ook eens in kunnen voeren, haha.
• Na een negen uur durende busrit en nog 1 uurtje in de taxi gezeten te hebben, kwamen we aan op onze volgende bestemming: ‘Diani beach’. Daar hebben we heerlijk aan het witte strand gerelaxt met een verse kokosnoot en in de super blauwe zee gezwommen + gesnorkeld bij mooi koraal. Vanuit daar zijn we met een tuctuc naar het kleine vliegveldje gereden, waarna we met een vliegtuigje naar Nairobi terug zijn vlogen! Erg mooi om het landschap in het vliegtuig meerdere malen te zien veranderen!
• Het volgende ritje was met een bijna privé matatu naar en door de Maasai Mara voor 3 dagen. We hebben daar echt zoooooo veel wilde dieren gespot van gazellen tot hyena's en ik heb met volle teugen genoten van het onwijs prachtige landschap met zonsondergang en opgang. Ik keek ondertussen veel meer naar het landschap dan dat ik op zoek was naar wilde dieren, haha.
• Daarna vervolgde we onze tocht met een matatu ritje naar Lake Naivasha. Daar hebben we Mount Longonot (een krater) beklommen lopend tussen de wilde dieren.
  De volgende dag door Hells Gate gefietst waar de wilde dieren bijna langs ons liepen, de rots ‘Fisher tower’ beklommen wat net wat anders is dan een klimwand en door de Gorge gelopen wat een adembenemende, mooie, drooggevallen waterval is.
• Als laatste zijn we ook nog in de buurt van Mount Kenya geweest, nadat we met een minibusje de enorme slingerweg hadden gehad door  een hele groene heuvelachtige omgeving. Daar hebben we met lokale mensen een waterval van heeeel dicht bij bekeken, we konden hem bijna aanraken! Na dit mooie moment was het soms nog wel een kunst om vervolgens weer terug te klauteren.

LIVE LIFE Foundation
Helaas kan ik nog steeds geen blijde mededeling doen dat de pitlatrines en urinalen gebouwd zijn, dit door verschillende belemmeringen. Het regenseizoen vertraagde vaak de bouw, werknemers waren niet allemaal even actief, sommige dagelijks dronken en dan was het nog een uitdaging om de juiste materialen voor de juiste prijs te krijgen zodat de sponsorgelden goed gebruikt werden. De bouw gaat nog steeds op Malawiaans tempo door en is hopelijk eind deze maand klaar. Fingers crossed!

Ons andere projectje om alle bedden in het hostel van de schoolmeiden klamboes te geven is ook nog niet gelukt. We hebben lang gezocht naar de juiste maat, helaas konden we nog niet slagen en moeten we ons creatieve brein nog even gebruiken zodat volgend regenseizoen er toch netten hangen!

Naast deze vorderingen, kregen we kort geleden positief bericht voor de kliniek. De afgelopen 2 jaar draait de kliniek op basis van de financiën van de missie. Momenteel is het voor de kliniek erg moeilijk om open te blijven omdat er simpelweg te weinig inkomsten zijn en de salarissen van het personeel nu ook door de paters betaald worden. Normaal wordt dit door de overheid betaald, maar helaas is dit al 2 jaar niet mogelijk. De paters zijn druk in onderhandeling met een andere organisatie CHAM (Christian Health Association of Malawi) die mogelijk vanaf juli/augustus in samenwerking met de missie zal gaan. De afgelopen maanden hebben we met de sponsorgelden de salarissen van het personeel betaald zodat de kliniek open kon blijven. Als de samenwerking met CHAM doorgaat, zullen zij verantwoording dragen voor het salaris en uitbreiding van faciliteiten voor de kliniek waaronder het openen van een kraamafdeling, betere operatieruimtes, laboratorium etc. Een goed vooruitzicht! Ander goed nieuws: we hebben de verantwoordelijkheid gekregen om de aanvraag voor de ambulance op ons te nemen. Tot op heden zijn we hier druk mee bezig maar dit lijkt positief uit te pakken. Hopelijk kunnen patiënten binnenkort per ambulance vervoerd worden in plaats van 10 km strompelend af te leggen naar de kliniek of per kruiwagen te komen.

Vergeet-me-nietjes:

• Nairobi town was voor mij zo groot dat ik pas op de laatste dag in hoofdlijnen eindelijk een beetje de weg wist. Ik zorgde er ook voor dat er vrienden mee liepen als ik in Nairbi town was die daar de weg wisten. Ik heb het 2x niet gedaan en toen was ik helaas beide keren even verdwaald!
• Een veelgebruikte zin van mij was: ‘say hi too Kenyans’, nadat een paar jongens dit tegen ons zeiden toen we in Nairobi rondliepen. Hilarisch!
• Wat doe je als je cupcakjes helemaal in elkaar zakken bij het bakken? Precies je zorgt dat alle cakjes mislukken en maakt er onbewoonde eilandjes van en de grote cake wordt dan een piratenschip.
• Op de ferry boot van Mombasa richting Diani beach vroeg men 100 euro voor elke foto die we van de ferry maakte, omdat dat niet zou mogen. Gelukkig zijn we er onderuit kunnen komen, want het was niet verboden om gratis foto’s te maken.
• Het was een hele sport om met apen in je bijzijn je broodje pindakaas op te eten! Gelukkig had ik hem eerder op dan dat zij hem konden pakken.
• Er reed een auto heeeel hard door de straat waarop iemand zei: ‘that’s a toyboy on his way to his sugar mommy’, ik heb in de scheur gelegen van het lachen!
• Ik noemde mezelf daar Karin en was getrouwd, dus sorry iedereen die met me wilde trouwen, telefoon nummers en mailadres wilde!
• Of ik heette ‘slapende auto’ gerelateerd aan Car lala. Car in het Engels is natuurlijk auto en lala in het Swahilli is slapen.
• Heeeeerlijk afdingen op de Maasai market tot de normale prijzen die lokale mensen zouden betalen, dat ga ik echt missen hier in Nederland!

Ik ben begonnen met een kleine stap: ‘het idee om ontwikkelingswerk te gaan doen,’ waarbij ik nog niks wist... Maar dit was zeker het begin van een geweldige reis die misschien niet altijd is verlopen dan verwacht, maar juist dat brengt ook weer super mooie,  wonderbaarlijke momenten met zich mee, waar ik maar al te graag voor open sta! Me avontuur is op dit moment voorbij en ik heb me ondertussen weer helemaal gevestigd hier in het pittoreske dorpje. Vanuit hier ga ik verder met de LIVE LIFE Foundation, ga ik een nieuwe studie beginnen en weer verder met me leventje in Nederland.

Dit onwijs gave avontuur had echt voor geen goud willen missen!!

Heel veel lieve groetjes van Carla