Malawi experience

Monire!

Daar is dan eindelijk na 3 weken me blog nadat ik Nederland verlaten heb. De tijd vliegt nu al vind ik! Maar het blijft raar om te bedenken dat ik 5 maanden weg zal blijven. In de drie weken dat ik hier ben, is er al een hoop gebeurd en heb ik al weer een hoop beleeft en gezien. Aan de cultuur wen je toch best wel snel. Het is niet meer raar dat we als een van de weinige blanke hier rond lopen. Zelfs het Engels gaat me al een heeeel stuk beter af dan voorheen. Ik had op mijn laatste dag nog een filmpje gemaakt van de boerderij en het huis, om mensen hier een indruk van mijn leefomgeving te geven. Erg grappig om dit terug te zien, omdat ik daar zoooo erg Nederlands Engels praat!
Het bevalt me goed. Het is nog wel even uitzoeken hoe de cultuur werkt met bepaalde dingen, maar dat komt wel.

Aankomst Malawi
We hebben 3 vluchten gehad, waarvan we ongeveer 11 uur in de nachtvlucht van München naar Johannesburg hebben gezeten. Ik was moe, ik kon niet slapen en had nek pijn, maar heb wel de eerste mooie zonsopgang van Afrika gezien! In Zuid Afrika is het nog steeds een beetje Europa met alle spullen die te koop zijn. Blantyre in Malawi daar in tegen was heel anders. Het gebied om het vliegveld was dor en zanderig (roodzand), het vliegveld zelf was erg klein en de wc en\of deuren waren niet helemaal heel. Na een hele hoop vragen over wat we komen doen en een simpele bagage check mochten we doorlopen. Toen we bij de pater in de auto zaten en richting Blantyre town/ Limbe reden (Limbe ligt langs Blantyere), overdonderde alles me. Gewoon hoe alles er uit zag: Het dore landschap, de voor Nederlandse begrippen vervallen gebouwen die als winkels enzo dienen en de vele mensen die langs de weg lopen al dan niet met iets op hen hoofd enzovoort. Ik was ook blij toen we in het hostel waren en daar bij konden komen van alle indrukken en de reis.

Rondtrekken
De eerste dag bezochten we Limbe town wat ongeveer 45 minuten lopen was. Town was gewoon een geörganiseerde chaos. Er reden o.a. een hele hoop minibusjes rond die veelal erg vol gepropt waren met mensen. We voelde er ons ook niet heel veilig. De volgende dag gingen we naar Zomba in een volle, warme minibus. Zomba was gewoon echt groen met een mooie natuur en we voelde ons er gelijk een heel stuk veiliger!! Ons hostel lag aan de voet van het Zomba plateau, dus de volgende dag vertrokken we om 8:00 met een gids via het potato path het Zomba plateau op. Uiteindelijk hadden we 7 uur gewandeld in de zon. In die tijd hebben we genoten van het mooie uitzicht en de natuur, Chichewa taal geleerd en erg gelachen met de gids. Hij had ons naderhand meegnomen naar zijn dorpje, wat een mooie ervaring was! De volgende dag maakte we een ongeveer 20 uur durende busreis van Zomba naar Mzuzu met een overstap in Lilongwe. Daar kwamen we ook helemaal gaar gekookt om 2:30 ’s nachts aan. Gelukkig werden we gelijk opgehaald en konden we na een kopje thee lekker gaan slapen.

Vrijwilligerswerk
Het geloof is hier erg belangrijk, de eerste zondag hadden we dan ook 3uur in de kerk gezeten. Het kleine verschil met Nederland is dat er meer gezongen en gedanst wordt en in Tumbuka gepraat wordt, haha.
Zoals op mijn vorige blog te lezen is, is het project erg groot en dat merkte we ook bij de rondleiding over het terrein. Op maandag bezochten we ongeveer 30 km van Lusangazi ook een schooltje welke opgebouwd wordt. Het bouwen gaat erg langzaam, waardoor de pater de werknemers duidelijk aansprak over de vorderingen en consequenties. Men terug trekken uit het project is onder andere een consequentie, omdat het anders alleen maar geld blijft kosten.
De rest van vorige week en deze week hadden we in de kliniek meegekeken en geholpen. Omdat er maar weinig patiёnten komen, konden we ook niet veel doen. We hebben de meeste tijd ook gespendeerd aan het bekijken wat we kunnen doen de komende 5 maanden. Zoals in de vorige blog beschreven, hebben we bedacht om voorlichting te geven. Hiervoor zijn we ook een plan aan het maken. We hadden ook een kindje met een verstandelijke beperking bezocht. Ze was 3 jaar oud en had een grootte van een kindje van een paar maanden. Ze kon niet zelfstandig zitten en reageerde ook bijna niet op geluiden enzovoort. Ook hadden we een voorlichting aan moeders met kleine kinderen bijgewoond. Whoooow super remoerig was dat met veel huilende kinderen die daarna nog gewogen werden en ondetussen ook nog gevaccineerd. Een echte geörganiseerde chaos!! Ik ga kijken of ik daar nog iets in kan betekenen.

Funny things
Ondertussen hebben we verschillende dingen gedaan/gezien:

• We hebben rietsuiker gegeten, zie foto.
• We hebben geholpen met Nsima maken (maispap van water en maismeel wat hier erg veel gegeten wordt), de vrouwen moesten erg lachen om hoe wij roerde.
• Leuke tot milkshake geshakte autoritten gehad in of achter in de jeep over de stijle, hobbelige zandpaden. Je moet een goede chaffeur zijn en een goede auto hebben voor deze wegen!!
• Rondgelopen in mooie omgevingen!!
• Al veel plezier gehad met de paters en nonnen! Ik ging ze o.a. proberen na te praten in hun taal.
• Een niet traditionele bruiloft gezien met dansende geldsmijters (zoals me tante het vertaalde na mijn uitleg, haha!) Gasten danste naar het midden toe en gooide geld voor het bruidspaar op de grond (zie filmpje). En dat ging 1,5 uur zo door. Het bruidspaar zat ondertussen maar op hun troon te zitten.
• Al een aantal keer de grote en drukke markt van Mzuzu bezocht. Daarbij hebben we ook geprobeerd om af te dingen, wat soms lukte! En er is hier ook gewoon een gigantische supermarkt met heeel veeel Europese produchten. So ik liep overdonderd in de winkel rond en ondertussen moest ik nog na blijven denken wat we moesten kopen!!
• Een aantal paters hier drop laten proeven. De gezichten die ze erbij trokken waren echt geweldig (ze vonden het niet zo lekker).
• Met me handen rijst gegeten met een blad als bord in kleermakerszit op de grond.
• Volleybal en netball (soort korfbal) gespeeld met de middelbare scholieren. Als het goed is gaan zij me een Afrikaanse dans leren en van de Indische paters/ nonnen nog een Indische dans, yee! Ik zal me niet vervelen, haha.
• En uiteindelijk ook nog zelf brood en kaas gemaakt, wat redelijk is gelukt.

Dat was het wel z’n beetje!

Tiwonanenge!

Liefs, Cali (Zo noemen veel mensen me ondertussen. Stukke beter dan Clara!)